| Μεταφράσεις
Με την έννοια
δομημένα δεδομένα εννοούμε μία συλλογή στοιχείων δεδομένων όπως είναι για παράδειγμα
τα λογιστικά φύλλα, οι κατάλογοι διευθύνσεων, οι παράμετροι διαμόρφωσης, οι
οικονομικές συναλλαγές και τα τεχνικά σχέδια. Η XML είναι, δηλαδή, ένα σύνολο
κανόνων (ή διαφορετικά ένα πακέτο κατευθυντήριων γραμμών ή συμβάσεων) για το
σχεδιασμό μορφών κειμένου οι οποίες διευκολύνουν τη δόμηση των δεδομένων σας.
Η XML δεν είναι γλώσσα προγραμματισμού. Δεν χρειάζεται, επομένως, να είστε προγραμματιστής
για να την χρησιμοποιήσετε ή να τη μάθετε. Η XML διευκολύνει τον υπολογιστή
να παράγει δεδομένα, να διαβάζει δεδομένα και να εξασφαλίζει τη σαφήνεια της
δομής των δεδομένων. Η XML αποφεύγει τις συνήθεις παγίδες του σχεδιασμού γλωσσών:
είναι επεκτάσιμη, ανεξάρτητη συστήματος υλικού και μπορεί να υποστηρίξει διεθνείς
και τοπικές προσαρμογές. Η XML είναι πλήρως συμβατή με Unicode.
Η XML, όπως η HTML, χρησιμοποιεί ετικέτες (tags) (λέξεις μέσα σε γωνιακές αγκύλες
'<' και '>') και γνωρίσματα (τύπου όνομα = "τιμή"). Σε αντίθεση
με την HTML η οποία διευκρινίζει τη σημασία κάθε ετικέτας και γνωρίσματος και
συχνά προσδιορίζει πως θα εμφανίζεται σε φυλλομετρητή το κείμενο το οποίο περιλαμβάνεται
σε αυτά, η XML χρησιμοποιεί ετικέτες μόνο για να οριοθετήσει κομμάτια δεδομένων
και αφήνει την ερμηνεία των δεδομένων στη εφαρμογή που τα διαβάζει. Εν ολίγοις,
εάν δείτε "<p>" σε αρχείο XML, μην βιαστείτε να συμπεράνετε
ότι είναι παράγραφος (p = paragraph). Ανάλογα με το κείμενο, ενδέχεται να είναι
τιμή (p = price), παράμετρος (p = parameter), πρόσωπο (p = person), το γράμμα
π (p = a p) ή ακόμα και κάτι που δεν αρχίζει καν από π (p)!
Τα προγράμματα που παράγουν λογιστικά φύλλα, καταλόγους διευθύνσεων και άλλα
δομημένα δεδομένα αποθηκεύουν, συχνά, τα εν λόγω δεδομένα στο σκληρό δίσκο,
χρησιμοποιώντας δυαδική μορφή ή μορφή κειμένου. Ένα από τα πλεονεκτήματα της
μορφής κειμένου είναι ότι επιτρέπει στο χρήστη, ένα είναι αναγκαίο, να δει τα
δεδομένα χωρίς το πρόγραμμα που τα παρήγαγε. Εάν χρειαστεί, δηλαδή, σας δίνει
τη δυνατότητα να διαβάσετε μία μορφή κειμένου με το διορθωτή κειμένου της προτίμησής
σας. Οι μορφές κειμένου επιτρέπουν, επίσης, στους κατασκευαστές λογισμικού να
εκσφαλματώνουν εφαρμογές με μεγαλύτερη ευκολία. Όπως και τα αρχεία HTML, τα
αρχεία XML είναι αρχεία κειμένου τα οποία δεν προορίζονται για ανάγνωση αλλά
προσφέρουν αυτή τη δυνατότητα στο χρήστη εάν προκύψει ανάγκη. Ωστόσο, οι κανόνες
των αρχείων XML είναι αυστηροί σε αντίθεση με τα αρχεία HTML. Η παράληψη μίας
ετικέτας ή ένα γνώρισμα δίχως αγκύλες καθιστά άχρηστο το αρχείο XML ενώ η HTML
ανέχεται τέτοιου είδους παραλήψεις και συχνά τις επιτρέπει εξολοκλήρου. Η επίσημη
προδιαγραφή της XML δεν επιτρέπει σε εφαρμογές να προσπαθούν να μαντέψουν ποιο
είναι το πρόγραμμα δημιουργός ενός αρχείου XML με χαμένο σύνδεσμο. Εάν ο σύνδεσμος
του αρχείου παρουσιάζει πρόβλημα, η εφαρμογή πρέπει να σταματήσει και να αναφέρει
το σφάλμα.
Η XML εμφανίζεται
υπό μορφή κειμένου και χρησιμοποιεί ετικέτες για την οριοθέτηση των δεδομένων
και για τον λόγο αυτό τα αρχεία XML είναι σχεδόν πάντα μεγαλύτερα σε έκταση
από συγκρίσιμα αρχεία σε δυαδική μορφή. Πρόκειται για συνειδητή επιλογή των
σχεδιαστών της XML. Τα πλεονεκτήματα ενός αρχείου υπό μορφή κειμένου είναι ολοφάνερα
(δείτε χαρακτηριστικό 3) και τα μειονεκτήματα αντισταθμίζονται συνήθως σε άλλο
επίπεδο. Η χωρητικότητα του σκληρού δίσκου δεν είναι τόσο ακριβή όσο παλαιότερα
και προγράμματα όπως το zip και το gzip μπορούν να συμπιέσουν
αρχεία αποτελεσματικά και γρήγορα. Επιπρόσθετα, πρωτόκολλα επικοινωνίας όπως
τα πρωτόκολλα μόντεμ και το HTTP/1.1,
το οποίο είναι το πρωτόκολλο πυρήνας του Ιστού, μπορούν να συμπιέσουν πολύ εύκολα
αρχεία με μεγάλη ταχύτητα μεταφοράς και το ίδιο αποτελεσματικά όσο και τα δυαδικά
αρχεία.
Η XML 1.0 είναι η προδιαγραφή
που ορίζει τι είναι οι "ετικέτες" και τα "γνωρίσματα". Πέρα
από την XML 1.0, "η οικογένεια XML" είναι ένα διαρκώς αναπτυσσόμενο
σύνολο λειτουργικών μονάδων οι οποίες προσφέρουν χρήσιμες υπηρεσίες για τη διεκπεραίωση
σημαντικών έργων τα οποία ανακύπτουν συχνά. H Xlink περιγράφει έναν προκαθορισμένο
τρόπο εισαγωγής υπερσυνδέσμων σε αρχεία XML. Τα XPointer και τα XFragments είναι
συντακτικά υπό διαμόρφωση για την υπόδειξη θέσεων ενός εγγράφου XML. Το XPointer
μοιάζει λίγο με URL αλλά αντί να υποδεικνύει έγγραφα στον Ιστό, υποδεικνύει
κομμάτια πληροφοριών ενός εγγράφου XML. Το CSS, η γλώσσα μορφοποίησης σελίδων,
είναι δυνατό να εφαρμοστεί σε XML όπως και σε HTML. Το XSL είναι προηγμένη γλώσσα (advanced language) μορφοποίησης
σελίδων. Βασίζεται στο XSLT, μία γλώσσα μετασχηματισμού
η οποία χρησιμοποιείται για την αναδιάταξη, την πρόσθεση και την διαγραφή ετικετών
και γνωρισμάτων. Το DOM είναι ένα προκαθορισμένο
σύνολο λειτουργιών για τη διαχείριση αρχείων XML (και HTML) από μία γλώσσα προγραμματισμού.
Τα XML Schemas 1
και 2 επιτρέπουν
στους κατασκευαστές λογισμικού να ορίσουν με ακρίβεια τις δομές των δικών τους
μορφών XML. Υπάρχουν αρκετά εργαλεία και λειτουργικές μονάδες τα οποία βρίσκονται
υπό διαμόρφωση ή είναι ήδη διαθέσιμα. Μπορείτε να ενημερώνεστε για ό,τι καινούριο
στη σελίδα του W3C's technical reports page.
Η ανάπτυξη της XML ξεκίνησε το 1996. Από το Φεβρουάριο του 1998 η XML αποτελεί
Σύσταση του W3C. Ίσως, λοιπόν να θεωρήσετε ότι η XML δεν έχει ωριμάσει ακόμα
τεχνολογικά. Στην πραγματικότητα, όμως, η τεχνολογία XML δεν είναι τόσο καινούρια.
Πριν από την XML υπήρχε η SGML, η οποία αναπτύχθηκε στις αρχές της δεκαετίας
του '80, τυποποιήθηκε από τον ISO το 1986, και χρησιμοποιήθηκε ευρέως σε προγράμματα
με εκτεταμένη τεκμηρίωση. Η ανάπτυξη της HTML ξεκίνησε το 1990. Οι σχεδιαστές
της XML επέλεξαν τα καλύτερα τμήματα της SGML, χρησιμοποίησαν την εμπειρία που
είχαν αποκτήσει κατά την ανάπτυξη της HTML και παρήγαγαν μία γλώσσα η οποία
δεν είναι λιγότερο ισχυρή από την SGML αλλά είναι πιο κανονικοποιημένη και πολύ
πιο εύχρηστη. Βλέπετε, λοιπόν, είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς την εξελικτική
από την επαναστατική πρόοδο... Αξίζει να σημειωθεί, τέλος, ότι ενώ η SGML χρησιμοποιείται
κυρίως για τεχνική τεκμηρίωση, και πολύ λιγότερο για δεδομένα άλλου είδους,
για την XML ισχύει ακριβώς το αντίθετο.
Μία από τις εφαρμογές XML υπάρχει υπό μορφή εγγράφου: πρόκειται για την XHTML
του W3C, το διάδοχο της HTML. Η XHTML διαθέτει αρκετά κοινά στοιχεία με την
HTML. Το συντακτικό, όμως, έχει αλλάξει έτσι ώστε να συμβαδίζει με τους κανόνες
της XML. Τα έγγραφα με βάση την XML χρησιμοποιούν το συντακτικό της XML ,με
ορισμένους, όμως, περιορισμούς (π.χ., η XHTML επιτρέπει "<p>",
όχι όμως "<r>"); και πρόσθεση σημασίας στο συντακτικό (η XHTML
λέει ότι το "<p>" σημαίνει "paragraph" (παράγραφος),
και όχι "price" (τιμή) ή "person" (πρόσωπο) και όχι κάτι
άλλο).
Η XML επιτρέπει στο χρήστη τον ορισμό νέας μορφής εγγράφου προσφέροντάς του
τη δυνατότητα να συνδυάσει και να χρησιμοποιήσει άλλες μορφές. Ωστόσο, επειδή
δύο διαφορετικές μορφές, οι οποίες έχουν αναπτυχθεί ανεξάρτητα, ενδέχεται να
διαθέτουν στοιχεία ή γνωρίσματα με το ίδιο όνομα, πρέπει να αποδοθεί ιδιαίτερη
προσοχή κατά το συνδυασμό των δύο μορφών (το "<p>" μπορεί να
σημαίνει "paragraph" (παράγραφος) στη μία μορφή και "person"
(πρόσωπο) στην άλλη). Για την αποφυγή σύγχυσης ονομάτων κατά το συνδυασμό μορφών,
η XML παρέχει ένα μηχανισμό namespace Παραδείγματα
μορφών με βάση την XML οι οποίες χρησιμοποιούν namespaces είναι η XSL και η
RDF .Το XML
Schema σχεδιάστηκε με στόχο να επιδείξει την ικανότητα υποστήριξης
συνδυασμών στο επίπεδο ορισμού δομών εγγράφου XML καθιστώντας εφικτό το συνδυασμό
δύο σχημάτων και την παραγωγή τρίτου το οποίο αντιπροσωπεύει δύο συγχωνευμένες
δομές εγγράφου.
Ο Σκελετός Περιγραφής Πόρων του W3C (Resource Description Framework) (RDF)
είναι μία μορφή κειμένου XML η οποία υποστηρίζει περιγραφή πόρων και εφαρμογές
μεταδεδομένων, όπως οι κατάλογοι μουσικής, οι συλλογές φωτογραφιών και οι βιβλιογραφίες.
Για παράδειγμα, το RDF έχει τη δυνατότητα να σας βοηθήσει να αναγνωρίσετε πρόσωπα
σε ένα άλμπουμ φωτογραφιών του Ιστού χρησιμοποιώντας πληροφορίες από μία προσωπική
λίστα επαφών. Στη συνέχεια, ο πελάτης ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σας (mail client),
μπορεί να αποστείλει μηνύματα σε όσους εμφανίζονται στις φωτογραφίες ειδοποιώντας
τους ότι οι φωτογραφίες τους έχουν δημοσιευθεί στον Ιστό. Όπως συμβαίνει και
στα συγχωνευμένα έγγραφα (integrated documents) HTML, τα συστήματα μενού και
τις φόρμες αιτήσεων για την έναρξη του αρχικού Ιστού, το RDF συνδυάζει εφαρμογές
και πράκτορες σε έναν ενιαίο Σημασιολογικό Ιστό. Και, βέβαια, όπως οι άνθρωποι
έχουν συμφωνήσει να χρησιμοποιούν κοινές ονομασίες για τις σημασίες των λέξεων
που χρησιμοποιούν όταν επικοινωνούν, έτσι και οι υπολογιστές χρειάζονται μηχανισμούς
οι οποίοι να ορίζουν κοινά ονόματα για τους όρους ώστε να είναι εφικτή η αποτελεσματική
επικοινωνία. Οι επίσημες περιγραφές όρων που ανήκουν σε ένα συγκεκριμένο νοηματικό
πεδίο (για παράδειγμα αυτό των αγορών ή των κατασκευών) ονομάζονται οντολογίες
και συνιστούν σημαντικό τμήμα του Σημασιολογικού Ιστού. Οι οντολογίες του RDF,
και η αναπαράσταση των διαφόρων σημασιών ώστε οι υπολογιστές να διευκολύνουν
τους ανθρώπους στην εκτέλεση διαφόρων εργασιών αποτελούν μέρος της Δραστηριότητας
Σημασιολογικού Ιστού Semantic Web Activity.
Η επιλογή της XML ως βάση για το έργο σας, σας προσφέρει πρόσβαση σε μια μεγάλη
και διαρκώς αναπτυσσόμενη κοινότητα εργαλείων (ένα από τα οποία μπορεί να εξυπηρετεί
πλήρως από μόνο του τις ανάγκες σας) και ειδικών με μεγάλη εμπειρία στις εν
λόγω τεχνολογίες. Αν διαλέξετε την XML είναι σαν να διαλέγετε SQL για βάσεις
δεδομένων: πρέπει να δημιουργήσετε τη δική σας βάση δεδομένων και τα δικά σας
προγράμματα και διαδικασίες για τη διαχείρισή της. Υπάρχουν, όμως, πολλά εργαλεία
στη διάθεσή σας και άνθρωποι για να σας βοηθήσουν. Και επειδή η XML δεν χρειάζεται
άδεια χρήσης μπορείτε να κατασκευάσετε πάνω της το δικό σας λογισμικό δίχως
να πρέπει να πληρώσετε τίποτα σε κανέναν. Επίσης, τυγχάνει ευρείας και ολοένα
επεκτεινόμενης υποστήριξης που σημαίνει ότι δεν δεσμεύεστε σε ένα μόνο κατασκευαστή.
Η XML δεν είναι πάντα η καλύτερη λύση αλλά αξίζει να τη λάβετε υπόψη σας.
Τελευταία Ενημέρωση: 17.07.02
Copyright © 1999-2002 W3C® ( MIT, INRIA, Keio), All Rights Reserved.